Sommige mensen ontwikkelen aanhoudende coronavirusinfecties en blijven maandenlang positief testen, waardoor het virus zich snel zou kunnen ontwikkelen.MagicBones/iStock/Getty Images PlusAangezien ommicron-subvariant BA.5 de verspreiding van het coronavirus in de Verenigde Staten blijft stimuleren, heb ik nagedacht over wat er daarna zou kunnen komen.Omicron en zijn uitlopers staan ​​sinds afgelopen winter bovenaan de variantgrafieken.Daarvoor regeerde delta.Wetenschappers hebben een paar ideeën over hoe nieuwe varianten ontstaan.Een daarvan betreft mensen met aanhoudende infecties - mensen die gedurende een langere periode positief testen op het virus.Ik ga je vertellen over het merkwaardige geval van een persoon die gedurende minstens 471 dagen met SARS-CoV-2 is geïnfecteerd en wat er kan gebeuren als infecties ongecontroleerd verdwijnen.Koppen en samenvattingen van de laatste Science News-artikelen, in je inboxDankjewel voor het aanmelden!Er is een probleem opgetreden bij het aanmelden.Die langdurige infectie kwam voor het eerst op de radar van epidemioloog Nathan Grubaugh in de zomer van 2021. Zijn team analyseerde coronavirusstammen in patiëntmonsters van het Yale New Haven Hospital toen Grubaugh iets zag dat hij eerder had gezien.Deze versie van het virus, alleen bekend als B.1.517, kreeg nooit een naam als delta of omicron, en raasde evenmin door gemeenschappen zoals zijn beruchte verwanten.In plaats daarvan begon B.1.517, nadat hij begin 2020 ergens in Noord-Amerika was opgedoken, in een handvol regio's over de hele wereld rond te draaien en zelfs een uitbraak in Australië te veroorzaken.Maar na april 2021 leek B.1.517 te sputteren, een van de wie-weet-hoeveel virale lijnen die oplaaien en uiteindelijk sissen.B.1.517 was misschien al lang vergeten, terzijde geschoven door de nieuwste variant om een ​​claim in lokale gemeenschappen te zetten."En toch zagen we het nog steeds", zegt Grubaugh.Zelfs nadat B.1.517 in het hele land was uitgestorven, merkte zijn team dat het opdook in patiëntenmonsters.Dezelfde afstamming, om de paar weken, als een uurwerk, maandenlang.Een aanwijzing was de monster-ID van de monsters.De code op de B.1.517-monsters was altijd hetzelfde, merkte het team van Grubaugh op.Ze waren allemaal afkomstig van één enkele patiënt.Die patiënt, een persoon van in de zestig met een voorgeschiedenis van kanker, kreeg in november 2020 een terugval. Dat was precies rond het moment dat ze voor het eerst positief testten op SARS-CoV-2.Nadat hij B.1.517 keer op keer in hun monsters had zien verschijnen, werkte Grubaugh samen met een arts om toestemming van de patiënt te krijgen om hun gegevens te analyseren.🧵voor onze nieuwste preprint over de intra-hostevolutie van het SARS-CoV-2-virus bij een immuungecompromitteerde persoon (jaren 60) met een voorgeschiedenis van kanker die chronisch is geïnfecteerd gedurende ten minste 471 dagen (aan de gang) met consequent replicerende virussen met een hoge virale belasting.1/nhttps://t.co/qBNEjXTqMtUiteindelijk is de patiënt 471 dagen (en het wordt nog steeds) geïnfecteerd gebleven, meldden Grubaugh, Yale postdoctoraal onderzoeker Chrispin Chaguza en hun team vorige maand in een voorlopige studie die is geplaatst op medRxiv.org.Vanwege de verslechterende gezondheid en de wens om hun anonimiteit te behouden, was de patiënt niet bereid om geïnterviewd te worden, en Grubaugh heeft geen direct contact met hen.Maar al die monsters die in al die dagen werden verzameld, vertelden een ongelooflijk verhaal over virale evolutie.Gedurende ongeveer 15 maanden waren ten minste drie genetisch verschillende versies van het virus snel in de patiënt geëvolueerd, zo suggereerden de analyses van het team.Elke versie had tientallen mutaties en leek naast elkaar te bestaan ​​in het lichaam van de patiënt."Eerlijk gezegd, als een van deze in een populatie zou verschijnen en zou beginnen met verzenden, zouden we het een nieuwe variant noemen", zegt Grubaugh.Dat scenario is waarschijnlijk zeldzaam, zegt hij.Er zijn immers waarschijnlijk veel langdurige infecties opgetreden tijdens de pandemie en er zijn slechts een handvol zorgwekkende varianten naar voren gekomen.Maar het werk suggereert dat aanhoudende virale infecties een speelplaats kunnen zijn voor snelle evolutionaire experimenten - misschien profiteren van verzwakte immuunsystemen.Het werk van Grubaugh is "waarschijnlijk de meest gedetailleerde blik die we tot nu toe hebben gehad op een enkele, aanhoudende infectie met SARS-CoV-2", zegt Tom Friedrich, een viroloog aan de Universiteit van Wisconsin-Madison, die niet betrokken was bij het werk .De studie ondersteunt een eerdere bevinding over een andere immuungecompromitteerde patiënt - een met een aanhoudende omicron-infectie.In dat werk documenteerden onderzoekers de evolutie van het virus gedurende 12 weken en toonden aan dat zijn afstammeling minstens vijf andere mensen besmette.Samen leggen de onderzoeken uit hoe dergelijke infecties mogelijk de opkomst van de volgende ommicron zouden kunnen stimuleren."Ik ben er vrij goed van overtuigd dat mensen met aanhoudende infectie belangrijke bronnen zijn van nieuwe varianten", zegt Friedrich.Wie deze infecties precies ontwikkelt, blijft mysterieus.Ja, het virus kan mensen met een verzwakt immuunsysteem plagen, maar "niet elke immuungecompromitteerde persoon ontwikkelt een aanhoudende infectie", zegt Viviana Simon, een viroloog aan de Icahn School of Medicine op de berg Sinaï, die aan de omicron-infectiestudie werkte.In feite hebben artsen en wetenschappers geen idee hoe vaak deze infecties voorkomen."We hebben gewoon niet echt de cijfers", zegt Simon.Dat is een enorme kloof voor onderzoekers, en iets dat het Pathogen Surveillance Program van Mount Sinai probeert aan te pakken door realtime infectiegegevens te analyseren.Het bestuderen van patiënten met langdurige infecties zou wetenschappers ook kunnen vertellen waar de evolutie van SARS-CoV-2 naartoe gaat, zegt Friedrich.Alleen omdat het virus zich in een persoon ontwikkelt, wil nog niet zeggen dat het zich naar andere mensen zal verspreiden.Maar als bepaalde virale mutaties de neiging hebben om bij meerdere mensen met aanhoudende infecties op te treden, zou dat erop kunnen wijzen dat de volgende grote variant op een vergelijkbare manier zou kunnen evolueren.Meer weten over deze mutatiepatronen kan onderzoekers helpen voorspellen wat er gaat komen, een belangrijke stap in het ontwerpen van toekomstige boosters voor het coronavirusvaccin.Naast virale prognoses, zegt Grubaugh dat het identificeren van mensen met langdurige infecties belangrijk is, zodat artsen zorg kunnen bieden."We moeten ze toegang geven tot vaccins, monoklonale antilichamen en antivirale medicijnen", zegt hij.Die behandelingen kunnen patiënten helpen hun infecties te verwijderen.Maar het identificeren van hardnekkige infecties is makkelijker gezegd dan gedaan, benadrukt hij.Veel plaatsen in de wereld zijn niet ingesteld om deze infecties op te sporen en hebben geen toegang tot vaccins of behandelingen.En zelfs als deze beschikbaar zijn, haken sommige patiënten af.De patiënt in het onderzoek van Grubaugh kreeg ongeveer 100 dagen na de infectie een monoklonaal antilichaaminfuus en weigerde vervolgens alle andere behandelingen.Ze zijn niet ingeënt.Hoewel de patiënt in de loop van het onderzoek besmettelijk bleef, verspreidden hun varianten zich nooit naar de gemeenschap, voor zover Grubaugh weet.En hoewel onbehandelde chronische infecties nieuwe varianten kunnen voortbrengen, kunnen ze ook op andere manieren ontstaan, zoals van dieren die besmet zijn met het virus, van persoon tot persoon overdracht in groepen mensen die wetenschappers niet hebben gecontroleerd, of van "iets anders waar misschien nog niemand van ons aan heeft gedacht', zegt hij.“SARS-CoV-2 blijft ons verrassen met zijn evolutie.”Vragen of opmerkingen over dit artikel?E-mail ons op feedback@sciencenews.orgC. Chaguza et al.Versnelde SARS-CoV-2 intrahost-evolutie die leidt tot verschillende genotypen tijdens chronische infectie.medRxiv.org.Online geplaatst op 2 juli 2022. doi: 10.1101/2022.06.29.22276868.A. Gonzalez-Reiche et al.Intrahost-evolutie en voorwaartse transmissie van een nieuwe SARS-CoV-2 Omicron BA.1-subvariant.medRxiv.org.Online geplaatst op 27 mei 2022. doi: 10.10101/2022.05.25.22275533.Meghan Rosen is een stafschrijver die voor Science News verslag doet over de levenswetenschappen.Ze behaalde een Ph.D.in biochemie en moleculaire biologie met de nadruk op biotechnologie aan de Universiteit van Californië, Davis, en studeerde later af aan het wetenschapscommunicatieprogramma aan UC Santa Cruz.Science News werd in 1921 opgericht als een onafhankelijke non-profit bron van accurate informatie over het laatste nieuws op het gebied van wetenschap, geneeskunde en technologie.Vandaag de dag blijft onze missie dezelfde: mensen in staat stellen om het nieuws en de wereld om hen heen te evalueren.Het wordt uitgegeven door de Society for Science, een 501(c)(3)-lidmaatschapsorganisatie zonder winstoogmerk die zich inzet voor publieke betrokkenheid bij wetenschappelijk onderzoek en onderwijs (EIN 53-0196483).© Vereniging voor Wetenschap en het Publiek 2000–2022.Alle rechten voorbehouden.Abonnees, vul je e-mailadres in voor volledige toegang tot de Science News-archieven en digitale edities.Geen abonnee?Word er nu een.